19 Haziran 2011 Pazar

Şehir Fırsatı değerlendirdik, at bindik!

Mekânın adı “Seanergy”, yeri Gümüşdere Köyü. Ulaşmak haliyle uzun sürdü. Geç olsun da güç olmasın. Ne de olsa fırsat ucuz. J
Seanergy kumsalı, büfesi ve at binme olanağı olan bir yer.  Fikir olarak fena değil ama uygulamada henüz epey bir eksikleri var.

BEĞENMEDİK: Fırsat paketimize kahvaltı dâhildi. Onu beğenmedik. O kadar yoldan sonra tam bir hüsran. İnsan köye gelmişken oraya ait bir şeyler bekliyor, her şey market ürünü. Üstelik de orta ve altı kalite.

PEK SEVİNDİK: Büfede soğuk bira mevcut ki mekânın mutfağında en değerli varlığı olarak altıçizilesi bir durum!


ALDIRMADIK: At binme hikâyesi atla tanışma turuymuş. Dert değil, bizim de ilişkimiz henüz tanışma aşamasında. Atlar tahmin edilebileceği üzere sütçü beygiri kıvamında, tanışma turuysa dolap beygiri tadında. O da yetti de arttı bile, daha fazlası neyimize...


TAKDİR ETTİK: At binmek için takmamız gereken başlıkların altına tek kullanımlık boneler verildi. Beynimize geçen güneş ve sıcak, bunlardan mütevellit ter potansiyeli düşünüldüğünde pek bir hoşumuza gitti.



İLGİMİZİ ÇEKTİ: Emin Abi tam bir karakter. Kısacık zamanımızda kendisinin Cüneyt Arkın’la maceralarında bir kuble tadabildik ama daha çoook olduğu kesin. Eh, fotoğraftan anlaşılacağı üzere kendisi de az buçuk bir jön sayılır.


EĞLENDİK: Tamam, at binmek yeni olduğundan eğlenceli gelebiliyor. Ama gerçekten eğlenmek istiyorsanız aranızdan bir yetişkini cüssesiyle orantısız bir ata bindirin. Ne yalan söyleyeyim, ben çok güldüm. :) 


TÜYOLAR:
  1. Mutlaka uzun bir şey giyin, bacağınız çıplak kalmasın, at çok fena kokuyor.
  2. Tercihen spor ayakkabınız olsun.
  3. Yazın gidecekseniz mutlaka güneşten koruyucu bir kreminiz olsun.
  4. Sıranızı beklerken Emin Abi'yle tanışın ve muhabbet edin. İstediğiniz ata binersiniz.
  5. Atınızı dolaştıran arkadaşla sohbet edin; size faydalı bilgiler veriyor.

SON NOT
Özetle genel müşteri profili ve yiyecek seçenekleri gelişene dek alternatifleri karşısında pek bir şansı yok. Ama Emin Abi sayesinde yaz kış verilen binicilik derslerinde farklı bir yere oturma olasılığı var gibi görünüyor. Bu arada ilgilenenlere şu anda satın alınırsa binicilik derslerinde kampanya varmış. 3 aylık eğitim 350 TL imiş.

27 Nisan 2010 Salı

venedik evleri (ve Casanova'nın gizli kalmış mahareti)

Venedik’te tatil yapabilirim ama meydana bakan bir evim olmadıkça yaşayamam herhalde... Binalar bitişik düzen ve sokaklar o kadar dar ki komşun aynı zamanda da ev arkadaşın sayılır. Bir de evlerin kutu gibi küçücük olduğunu görünce, hiç içi çekmez oluyor insanın. Yalnız bazı ara sokaklarda gördüğümüz avlulu bina gruplarından tahmin ediyorum ki cukkası sağlam olanlar tıpkı Beyoğlu’ndaki bazı binalar gibi kendi saklı cennetlerini yaratmış.







Beni en çok şaşırtan şeylerden biri de

24 Nisan 2010 Cumartesi

venedik san marco meydanı



San Marco Meydanı boşken ki sabahın erken saatlerinde boş yakalamak mümkün, öylesine büyük ve görkemli ki insanda yıldızlı gökyüzüne bakmak gibi bir duygu yaratıyor. Ne kadar da küçücükmüşüm diyorsun ve o dönemle bugünün arasındaki yaşamsal ve mimari farklılıkları düşünürken buluyorsun kendini. 


Bir kere korkunç bir çelişki var. Böylesi bir meydanı inşa edenler kutu kadar evlere üstelik de bitişik düzen neden yerleşirler? Bu engin duygudan keyif alanlar o evlerde nasıl daralmazlar?



Meydana bakınca bugün yaşadığımız iç mekânlar gittikçe güzelleşir ve bize hizmet eder hale gelirken dış mekânlarda daha yükseğe çıkmak uğruna feda ettiğimiz güzellik ve estetik anlamsız geliyor.


 Acaba o dönemde insanlar paylaştıkları mekânlarda güzellik ararken bireysel mekânlarına pek aldırmıyor muydu? Bizler bireyselleştikçe paylaşılan yerlerin önemi mi azaldı? Bu gidiş iyiye mi, yoksa kötüye mi?

23 Nisan 2010 Cuma

venedik'te turist tuzaklarından uzakta


Turist tuzaklarına düşmeden Venedik’in tadını çıkarmaya gelince; işte o kısmı ayaklarınızın ve bacaklarınızın takatine kalmış. Benimkiler yerindeydi, kendilerine minnetim sonsuz, çok eğlendim.


Turist tuzakları arasında sekerken tuzak dışı noktalara gelişigüzel atışlar yaparak hem turistliğimin hakkını verdim hem de “Ay hayatım, siz onların peşinden koşarken çok şeyler kaçırmışsınız,” diye hava atabilecek kadar rutinden kaçmayı başardım.


13 Nisan 2010 Salı

venedik'te alışveriş



Venedik'in ara sokaklar daha önce de belirttiğim gibi dar ve gökyüzüyle bağlantısız. Ama memleket akıllı insanlarla dolu, sokakları öyle mağazalarla donatmışlar ve vitrin tasarımı öyle bir sanat haline gelmiş ki durumun farkına varman alışveriş dürtülerinin gücüyle doğru orantılı oluyor.

Burada bir dipnot düşeyim erkekler de kadınlar kadar kolay kaptırıyor kendini vitrinlere. Efsane falan değil bu milletin kadını da erkeği de giyinmeyi biliyor. Dolayısıyla hangi milletten olursa olsun buraya gelen erkekler de acaba daha iyi nasıl giyinebilirim, şu benim dolapta da olan gömlek bu adamların üzerinde neden bir başka duruyor diye meraka kapılıyor.



 Mağazalara girip çıkmadan bu sokaklarda dolaşmak imkansız. Giriyor, kurcalıyor, deniyor, fiyat soruyor, bir alışkanlık pazarlık yapmaya çalışıyorsun. Ve işte orada bir duruyorsun. Çok güçlü bir yöntem geliştirmişler, İtalyanca hariç ne dil konuşursan konuş anlamazdan geliyor (bilemiyorum gerçekten mi anlamıyorlar) ve pazarlıktan paçayı yırtmaya çalışıyorlar. Israrcı davranıp devam edersen yüzde 15’le 30 arasında bir indirim koparmak gayet mümkün. Hatta tasarımcı markası satan mağazalarda bile mümkün, Ferragamo’da veya Max Mara’da pazarlık yaparsam çingene görünürüm falan diye çekinmeyin, isteyenin bir yüzü vermeyenin iki demişler.


Böyle mağazalara gire çıka ilerleyeyim derken koca bir günü topu topu San Marco’nun yakın civarındaki sokaklarda öldürmek olası. Öldürmek diyorum çünkü Venedik’e gidip de alışverişle zamanını doldurmak bildiğin cinayetten aşağı kalmayan bir hareket olur, sözüme güvenin. Bunu size henüz tedavi kelimesiyle tanışmamış bir alışverişkolik söylüyor!

venedik'te düşülmesi gereken turist tuzakları



Öncelikle düşülmesi gereken turist tuzaklarına bir bakalım. Gelmişken bir gondol turu yapmak Venedik’te imanın beş şartından biri. 60 Avroya 20 dakikalık kısa tur, 80 Avroya 30 dakikalık standart tur, 120 Avroya 60 dakikalık “Grand” tur atılabiliyor. 30 dakika ve 80 Avro iyidir; yalnız saat tutmayı unutmayın, biz galiba birkaç dakika düdüklendik. Casanova’nın evini falan görüyorsun bu standart turda, zaten üzerine en eğlenceli espriler türetilen bölümü de o oluyor.
          

venedik'te haritasız olmaz


Venedik gezecekseniz, elinizde haritanız olacak. Sakın ola sağa sola sorarak giderim mantığıyla hareket etmeyin. Bizim memlekette yol soran dümdüz, dosdoğru, şuradan doğru vurduruver, iki düz bir ters gibi cevaplar alabilir, hatta almayı bekler; bu şehirde o cevaplar mümkün değil. Hele de tarifi elinle sağa sola dönüşleri göstererek anlatmak hiç mümkün değil, daha ellinci metreye gelmeden düğüm olursun mazallah!